Już w XVII wieku w tym oto miejscu stał myśliwski zamek Habsburgów, który został zniszczony w 1683 r. podczas drugiego oblężenia Wiednia przez Turków. Po zwycięstwie nad Osmanami cesarz Leopold I zlecił austriackiemu barokowemu architektowi Fischerowi von Erlach budowę zamku myśliwskiego, z którego cesarski dwór korzystał podczas letnich łowów. Pół wieku później, na zlecenie Marii Teresy, która postanowiła uczynić z Schönbrunnu swoją oficjalną letnią rezydencję, nadworny architekt Nicolaus Pacassi dokonał przebudowy zamku w stylu rokoko. Wraz z dworem, liczącym ponad tysiąc pięćset osób władczyni spędzała tu letnie miesiące. Członkowie cesarskiej rodziny wnosili osobisty wkład w wyposażenie i wystrój komnat. Dzięki temu pałac nadal oddycha oryginalną atmosferą minionych wieków i plastycznie opowiada o tym, jak zamieszkiwali Habsburgowie i jak wyglądało ich codzienne życie. Również następcy Marii Teresy pozostawili tu swoje ślady, przede wszystkim jej praprawnuk cesarz Franciszek Józef, który w tym pałacu przyszedł na świat i również tutaj zmarł w 1916 r., po sześćdziesięciu ośmiu latach panowania. Po wejściu na pierwsze piętro proszę skierować się w prawo do tzw. pokoju rybiego szkieletu. Z okna po lewej stronie zobaczą Państwo wielki dziedziniec cesarski, należący obecnie do pałacowego „Muzeum dla dzieci”, w którym najmłodszym zwiedzającym prezentowane jest codzienne życie na cesarskim dworze, Ponadto dzieci mają okazję do przymierzenia historycznych kostiumów i wypróbowania interaktywnych zabaw. Przez otwarte drzwi po prawej stronie mogą Państwo zajrzeć do pokoju adiutanta cesarza. Głównym zadaniem adiutanta było bezwłoczne przekazywanie cesarzowi wiadomości o wydarzeniach wojskowych i prawdopodobnie dlatego ulokowano go w bezpośrednim sąsiedztwie cesarza.