KÖPEK SORUNU ÜZERİNE - 12 OCAK 2025 - MEVLANA TAKVİMİ

Mevlana Takvimi

Tarih boyunca Müslüman Türk, köpeğe, kedi kadar itibar etmemiştir. Kedi evin içinde rahatça gezerken, köpeğin yaladığı yer bile pis olur. Hatta bazı âlimlere göre biri topraklı suyla olmak üzere yedi defa yıkanması icab eder. Bu sebeple köpek, cemiyette ürkülen ve uzak durulan bir hayvan olmuştur. Hadîs-i şeriflerde, “Hiçbir ev halkı yok ki, evde köpek bağlasın da her gün sevabından bir kırat eksilmesin. Ancak av, bekçi veya koyun köpekleri hariç” buyuruldu. (Tirmizî) Bir ara vahiy kesilmişti. Bunun sebebi sorulduğunda Cebrail (a.s.), “Biz, suret ve köpek bulunan eve girmeyiz” dedi. Sonra küçük yaştaki Hz. Hasan (r.a.)’in oynadığı köpek yavrusunu eve getirdiği anlaşıldı. (Ebu Davud) Hadis-i şerifte, “Hayvanlardan zararlı olan şu beşi Harem-i Şerif’te bile öldürülebilir: Karga, çaylak, fare, akrep ve saldırgan köpek” buyuruluyor. Anlaşılıyor ki, çoğu zaman zarar veren köpekleri öldürmek câiz, hatta müstehap oluyor. Zararı kesin ise vacip oluyor. Nitekim İbn Ömer ve Cabir anlatır: “Resûlullâh (s.a.v.)’in talimatı üzerine Medine ve civarındaki başıboş köpekler itlâf edildi. Etraf temizlendikten sonra Resûlullâh artık bu işe lüzum kalmadığını bildirdi. Av, çoban ve bekçi köpekleri istisna edildi.” (Buhari, Müslim) Bütün mahlukât insanların istifadesi için yaratılmıştır. Hayvanların hayat hakkı insanların istifadesi ve emniyeti ile sınırlandırılmıştır. Etinden, yününden, derisinden istifade için nasıl hayvanlar boğazlanıyorsa, zarar sebebiyle de öldürülmesi dinen meşru kılınmıştır. Bu itlafın sebebi de hem insanların emniyetini hem de şehrin sıhhat ve temizliğini temindir.

(Ekrem Buğra Ekinci, Türkiye Gazetesi, 2024)