Mevrouw Giethoorn na 48 jaar terug in het Apeldoornse Bos

Omroep Gelderland

Het Apeldoornse Bosch was voor de Tweede Wereldoorlog een Joods Psychiatrische inrichting, de enige in zijn soort. Tot ver in de oorlog geloofde niemand dat de Duitsers psychiatrische patiënten zouden deporteren. Zelfs niet na de eerste razzia op het Jonas Daniel Meijerplein in Amsterdam. Het ging zelfs zo ver dat jonge Joodse mensen uit de Randstad als leerling verpleegkundige solliciteerden omdat ze dachten dat ze daarmee deportatie zouden ontlopen. Het Apeldoornse Bosch werd zelfs de 'Jodenhemel' genoemd. Tot 19 januari 1943 toen de SS-er Aus der Funten in Apeldoorn zijn opwachting maakte en het complex opeiste. Er zou een herstellingsoord voor Duitse soldaten in komen. Alle patiënten zouden naar het oosten getransporteerd worden. De dag erop kwam de ordedienst van kamp Westerbork om de operatie voor te bereiden. In de nacht van 20 op 21 januari werden ruim elfhonderd patiënten en verplegers letterlijk de trein ingeslagen, matrassen met liggende patiënten werden gewoon op elkaar gestapeld. De reis voerde rechtstreeks naar Auschwitz. Een week later was er van de Apeldoornse Joden bijna geen een meer in leven. Mevrouw Giethoorn overleefde het wel en vertelt in april 1990 aan oud-collega van Omroep Gelderland Wiepke Nauta voor 1 keer haar verhaal. 'Een stem uit duizenden'. - 21 april 1990 (c) Omroep Gelderland